Oud-maker Jo-Ann

Opnieuw beginnen

“CRE8 toonde mij: je mag altijd opnieuw beginnen.” Jo-Ann (30) is oud-maker en, in haar eigen woorden, een creatieve en nieuwsgierige geest die alles wil weten. CRE8 is volgens haar het bewijs dat je in je eigen tempo mag ontwikkelen: “Ik heb geleerd dat er ook ruimte is voor mij. Mijn ADHD-eigenschappen, van interesse naar interesse gaan, kunnen mij juist echt iets brengen.” Het liefst doet ze veel tegelijkertijd. Dat brengt haar veel nieuwe, creatieve inzichten, maar soms ook tegenslag. “Ik put mijn hersenen uit omdat ik zoveel wil doen en uitproberen.” Ze legt uit dat ze bijvoorbeeld tegelijkertijd wilde studeren, werken en van alles organiseren voor vrienden en als vrijwilliger. “Ik pushte mijn ADHD tot een limiet en dan brak ik. Daardoor was ik heel lang depressief. Ik ben daar ook nog steeds gevoelig voor.”

Tienermoederhuis

Ze kwam in 2017 naar Amsterdam nadat twee eerdere studies niet gelukt waren. In die tijd woonde ze als vrijwilliger in een tienermoederhuis. “Die meiden hebben meer voor mij gezorgd dan ik voor hen. Zij waren allemaal heel jong moeder, maar veel volwassener dan ik. Ik ben heel lang kind geweest.” Het tienermoederhuis was bepalend voor Jo-Anns pad naar CRE8. “Een van de moeders daar zei: ‘Jo-Ann, het is nu klaar, je kan niet alles tegelijk. Moet jij niet gewoon eens een break?’” En dat klopte, denkt ze achteraf. “Ik ging nooit weg of op vakantie en rustte nooit uit.” Ze vermoedt dat dat komt doordat ze wilde voldoen aan verwachtingen van anderen. “Als zwarte vrouwen zijn we zo streng voor onszelf. Hulpverleners zeiden altijd tegen mij: wat ben je sterk. Terwijl dat mij helemaal niet hielp, want dan hou je in stand wat ik altijd al doe.”

CRE8

Jo-Ann ging in de bijstand om even bij te komen. “Als onderdeel daarvan moest ik vrijwilligerswerk gaan doen. Dat wilde ik niet, want ik wilde weer naar school en iets leren. Maar wat dan, dat wist ik niet zo goed. Tot ik bij CRE8 terechtkwam.” Dat leek precies te passen. “Ik werd niet gedwongen om dingen te doen, maar er werd wel naar me omgekeken. En het was heel creatief en praktisch.” Voor Jo-Ann zit daar de kracht. “Ik leerde dat ik wel dingen kon en iets kan leren. Alles wat ik hiervoor deed, leidde niet per se ergens toe, terwijl ik bij CRE8 wel vooruit kwam.” Volgens haar hielp het dat ze dingen in haar eigen tempo mocht doen. “Ik kon gewoon leren wat ik wilde en daar hulp bij vragen. Er was veel minder hiërarchie dan bijvoorbeeld op school en ik voelde me vrijer.” Haar tijd bij CRE8 ziet ze als een soort stilte en reset, met een veilige omgeving waar ze graag was. “Dat is iets wat ik in die tijd heel erg nodig had. Net als creativiteit: dat is mijn manier van praten en verwerken.”

Omzien naar jezelf

Het gaf haar het zelfvertrouwen om zich opnieuw aan te melden voor een creatieve studie. “Ik ging intake doen voor productdesign en vond dat supereng, want ik had geen idee of mijn creatieve werk daar wel bij aansloot.” Ze werd aangenomen en stopte daarna bij CRE8. Wat ze hier leerde, past ze nog steeds toe. “CRE8 toonde mij: je mag altijd opnieuw beginnen.” Ze had lang de behoefte om haar leven door te spoelen, maar ziet dat nu anders. “Geef jezelf zoveel mogelijk tijd om te leren”, is haar advies. “Je bent nog heel jong, je hebt nog zoveel leven om te leven, je mag nog steeds veranderen.” Als het eens een keer niet lukt, is dat volgens haar helemaal niet erg. “Gun jezelf om je eigen beste vriend of vriendin te worden. En geef jezelf de kans om even omarmd te worden bij CRE8. Dat is echt zelfliefde. Als je naar CRE8 gaat, mag je jezelf bedanken omdat je dat voor jezelf doet en daarvan kan leren.”