Oud-maker Nathan

Het verleden

Nathan: “Op mijn zestiende pleegde mijn moeder zelfmoord. Deze gebeurtenis vormde het startpunt van allerlei dramatische gebeurtenissen in mijn leven. In de jaren die volgden heb ik mij afgezonderd. Ik ging niet naar school en kwam nauwelijks buiten. De afstand tussen mij en de maatschappij werd steeds groter. Het kostte me een jaar of vier om enigszins te functioneren. Op mijn achttiende werd ik uit huis getrapt door mijn toenmalige pleegmoeder, waarna ik een half jaar dakloos ben geweest. Via HVO Querido kwam ik in een begeleid wonen traject. In diezelfde tijd begon ik met een MBO niveau 2 opleiding aan het ROC. Dat was de gemakkelijkste manier om de leerplichtambtenaar van mijn nek af te krijgen. Het was onder mijn niveau dus ik verveelde me enorm. Ik hoefde geen moeite te doen om de vakken te halen. Ik verloor alle motivatie en verzuimde steeds vaker. Op het punt dat ik van de opleiding afgetrapt zou worden, werd ik benaderd door een medewerker van Streetcornerwork. Zij gaf me een korte walk-through van CRE8. Diezelfde middag ben ik bij de toenmalige locatie aan de Herengracht langs gegaan. Zo kwam het dat ik aan de slag ging als stagiair bij CRE8.”

Nathan voltooide zijn stage bij CRE8 en daarmee ook zijn opleiding. Het eerste diploma wat hij behaalde. Hij ontmoette zijn huidige vriendin, die tevens maker was bij CRE8 en hij startte met het reguliere makers-traject. Medio 2015 werd zijn vader ernstig ziek en begon er een zware periode van ongeveer drie jaar waarin hij mantelzorger was voor zijn vader. 

Nathan: “CRE8 was voor mij in die periode een plek waar ik heen kon gaan en even niet bezig hoefde te zijn met alles wat er speelde. Het bracht me rust en ik kon er mijn creatieve ei kwijt. Als je in de rest van je leven niet zoveel hebt om trots of blij mee te zijn, dan is het heel bijzonder dat je iets wat je in gedachten hebt kan realiseren en dat dat zoveel betekenis kan geven. Ik denk dat het me die jaren overeind heeft gehouden. De activiteiten bij CRE8 sloten aan bij mijn hobby’s en het zijn op een chille werkplek met toffe apparatuur die toen state of the art was, was hartstikke leuk. Na een aantal positieve design en productie ervaringen startte ik met een MBO niveau 4 opleiding Engineering. Mijn plan was om daarna door te stromen naar het HBO. Helaas liep dat stuk. Dat was knap deprimerend bovenop de mantelzorg voor mijn vader.”

Het kantelpunt

Nathan kwam in een dip, verloor zijn interesse in de werkzaamheden bij CRE8 en had steeds minder toekomstperspectief. Dat zijn leven op het punt stond om voorgoed te veranderen had hij op dat moment nooit kunnen bedenken. 

Nathan: “Een andere maker was begonnen met een ICT omscholingstraject wat hem uitstekend beviel. Ik weet niet meer wie het was, of Maria of Rik, maar iemand van het team van CRE8 stelde voor dat ik ook zo’n ICT traject zou kunnen gaan volgen. Dat deed ik.”

Het balletje ging rollen. Na afronding van het ICT traject startte hij met de opleiding tot tester wat hem twee certificaten opleverde. Nathan: “Vervolgens kwam ik door een sollicitatiegesprek bij een IT detacheerder in Baarn. Tijdens het gesprek zweette ik me de peentjes. Wetende dat je 100% van de tijd beoordeeld wordt, dat er naar je houding wordt gekeken, naar je woordkeuze, naar alles wat je doet. Natuurlijk deden ze ook nog zo’n test waarbij zij allemaal stilvallen en kijken naar hoe ik reageerde. Ik vond het vreselijk. Achteraf begreep ik dat ze mijn halve breakdown meer als authentiek ervaarden dan als disfunctioneel. Dus dat was mooi meegenomen.” 

Het eerste projectbezoek was gelijk raak, de week erna begon hij als tester bij Vattenfall. Nathan: “Als tester begin je heel algemeen. Het duurt ongeveer drie jaar om een beetje je voorkeuren te vinden en dan nog eens drie jaar om je te specialiseren. In de tussentijd mag je je algemeen medior noemen of junior gespecialiseerd. Vattenfall is een fijn bedrijf. Ze houden veel rekening met mensen en er heerst een hele woke cultuur. Ik had niet verwacht dat kantoorpolitiek mijn interesse zou hebben.”

Van depressieve episodes heeft hij sinds zijn opdracht bij Vattenfall geen last meer gehad. Zijn werk geeft hem voldoening, uitdaging en structuur. Nathan: “De skills en ervaringen die ik bij CRE8 heb opgedaan zijn in mijn huidige werk heel waardevol. Zoals dingen kunnen uitleggen aan een ander en hoe je een opdracht opzet en uitwerkt. Ik besef me sinds mijn werk als tester hoe belangrijk het is dat ik heb geleerd hoe ik mijzelf bezig kan houden. Mijn tijd als maker heeft een basis in mij gelegd waar ik nu de vruchten van pluk. Het zijn allemaal stappen geweest richting het functionerende bestaan wat ik nu heb.”

De Toekomst

Nathan: “Of ik dromen heb? Ik weet het niet, ik begin het net allemaal een beetje te leren. Ik ben nu 30 en ik heb ineens een vast inkomen. Hiervoor waren dingen zoals pensioen en een hypotheek zo ver weg en opeens is het binnen mijn bereik. Ik functioneer in de maatschappij. CRE8 was het touwtje waaraan, mits ik genoeg zin en energie had, me kon optrekken om dat verder te cultiveren. Ik vind het nog steeds bizar.”